kello turkkiksi

kellomainen, kello kellon (genitive of noun)

1. çan çiçeği, meryemanaeldiveni, boru çiçeği, çıngırak otu

kello

1. kol saatı, saat

kellokasvi

1. nöbet

kello

1. bekçi, nöbetçi

kronometri, kello

1. izlemek, seyretmek

kello

1. izlemek, bakmak, gözlemlemek

2. göz kulak olmak, bakmak, gözetmek

soittokello

1. dikkat etmek